TELEWIZJA W EDUKACJI DOROSŁYCH WE FRANCJI I HOLANDII

Powyższy temat przygotowałam w oparciu o kasetę video „Edukacja Nowego Wieku” wydaną przez Ministerstwo Edukacji i Sportu 2003r.

Kaseta zawiera zagadnienia:
1. Telewizje w edukacji.
2. Telewizja interakcyjna.
3. Studia w telewizji kablowej.
4. Studiowanie z kaset.
5. Telekomunikacja i telematyka.
6. Multimedia w edukacji.
7. Kształcenie praktyczne dla pracujących.
8. Wielkie systemy edukacyjne na odległość.
9. Uniwersytety na odległość.
10. Edukacja międzynarodowa.

Opracowałam zagadnienie: Telewizja w edukacji dorosłych we Francji i Holandii.

FRANCJA

We Francji o godzinie 6.15 rozpoczyna się program edukacyjny „La Cinquieme”, co znaczy po prostu „Piątka”. Jest to program edukacyjny skierowany głownie dla ludzi dorosłych.
Jego inauguracja była wielkim wydarzenie roku we Francji, dając powody do dyskusji, wywołując różne oczekiwania. Czy uruchomienie odrębnego kanału edukacyjnego jest odpowiedzią na jakieś ogólniejsze wyzwanie, czy odpowiedzią prawną? Jaką wiedzę przynosi dziś do domu „5”?
Prezentanci zagadnień naukowych „5” często uciekają się do form lekkich , żartobliwych. Sąsiadują z nimi programy, w których obraz stanowi jedynie tło, a główną treść niesie słowo.
„Telewizja edukacyjna”- to określenie jest we Francji mało popularne. Często określa się ją jako telewizja poznawcza, przy czym poznanie nie odnosi się do wiedzy naukowej, ale i do różnych sfer i problemów życia. Dosłownie, uczy tylko języków: angielskiego, hiszpańskiego, niemieckiego i tu zwracając dużą uwagę na atrakcyjność formy lekcji.
Programów nadawanych tylko w ciągu jednego dnia przez tą telewizję, nie da się nawet wyliczyć. „5” wydaje ilustrowany tygodnik z programem i omówieniem cykli i poszczególnych pozycji. Programy są nadawane od 6.15 do 19.00 i w ciągu tych około trzynastu godzin telewizja emituje blisko 38 programów. Przy takiej liczbie propozycji wzrasta szansa trafienia do zainteresowań odbiorców. Szczególnym atutem „5” jest to, że często pokazuje wiedzę, której mało kto by z własnej inicjatywy poszukiwał, bo nie wiedziałby może, że coś takiego istnieje. Ilu ludzi zwróciłoby uwagę na monografię o świętym Franciszku z Akwinu lub sięgnęłoby do dzieł innych filozofów. Tymczasem są oni obecni każdego tygodnia w programie piątym.
Siedziba „5” mieści się w Paryżu. Wszystkie wydziały pracują na kilku piętrach galerii otaczających małe atrium. Jednego tu tylko nie ma – studiów telewizyjnych. Wszystkie niemal programy są realizowane u producentów zewnętrznych lub kupowane. Taką telewizję stosunkowo łatwo założyć, ale też i zamknąć. Na jakich założeniach opiera „5” rację swojego istnienia.
„La Cinquieme” zobowiązała się realizować pięć zadań:
1. Nadawać programy o charakterze edukacyjnym i pedagogicznym;
2. Mówić o problemach zatrudnienia w przedsiębiorstwach i świata pracy;
3. Ma interesować się problemami młodzieży i ludzi starych;
4. Podejmować tematy związane z wiedzą i poznaniem.
5. Zadania usługowe. Dostarczać widzowi francuskiemu praktycznych informacji potrzebnych w życiu codziennym, napotykanych trudnościach. Chodzi tu o przepisy prawne, problemy konsumenta, itp.

Często powtarzająca się reklama programu, brzmi: „Czas jest dany ludziom jeden, więc dlaczego widz miałby wybierać akurat „5”?
„5” to coś innego niż lekcje, wykłady emitowane z sal wykładowych przedstawiające wykładowcę piszącego na tablicy. „5”- to telewizja z prawdziwego zdarzenia, która daje rozrywkę, przyjemność oglądania, ale jest wzbogacona i daje coś więcej – wiedzę i satysfakcję poznawania.
Nie wszyscy są dla „5” życzliwi, choć nie wiadomo właściwie dlaczego. Może przypomina nam jak mało wiemy.

HOLANDIA

Holendrów cechuje ponadprzeciętne zainteresowanie poznawcze. Podejście do roli telewizji w edukacji jest tu też odmienne niż we Francji i innych krajach. W państwie tym są trzy organizacje nadające programy typowo edukacyjne w ramach telewizji publicznej. Wszyscy trzej nadawcy programy edukacyjne oferują w ramach systematycznie opracowywanych kursów.
„Tele AK” produkuje programy edukacyjne wyłącznie dla dorosłych. Jest kompanią telewizyjną , która stara się udostępnić wiedzę każdemu dorosłemu w sposób tani i przystępny, wykorzystując do tego środki masowego przekazu.
W Holandii nadaje się przeciętnie około sześćdziesięciu kursów lub cykli rocznych, w tym ponad trzydzieści nowych. Liczba ich uczestników wynosi przeciętnie około 150 tysięcy. Pod pojęciem uczestnika rozumie się osobę, która korzysta zarówno z programów telewizyjnych, jak i specjalnie wydanych do nich pomocy naukowych w formie pakietów multimedialnych, podręczników i materiałów do ćwiczeń praktycznych.
Holendrzy są bardzo ciekawi , lubią pogłębiać swoją wiedzę, by móc wyrobić sobie zdania na różne tematy. Telewizja jest w tym bardzo pomocna.
„Tele AK” jest formą kształcenia na odległość, do którego oprócz programów telewizyjnych i radiowych wykorzystuje się pakiety multimedialne składające się w zależności od tematyki kursów z materiałów drukowanych, taśm magnetofonowych, dyskietek komputerowych.
Tematyka kursów jest bardzo różnorodna, a jej wybór jest zależny głównie od wyników badań rynku, aktualnych zainteresowań potencjalnych odbiorców. Obok kursów komputerowych i innych kierunków kształcenia związanych z poszerzaniem lub zdobywaniem kwalifikacji poszukiwanych na rynku pracy, występują kursy malowania akwarelami czy też zdobywania kwalifikacji sędziego piłki nożnej, na co jest właśnie wielkie zapotrzebowanie.
Program ten stworzył cykl poruszający problemy:
1. Kontaktów międzyludzkich i małych konfliktów;
2. Problemy zdrowotne (np. kurs dla osób cierpiących na chroniczne bóle głowy)
Od uczestników kursów wymagane jest aby studiowali, przygotowane materiały, kasety magnetofonowe i kasety video. Pierwszy kurs dotyczył problemów bezsenności („Nauka spania”).